Τι γίνεται όταν δυσκολευόμαστε να εκφραστούμε; Πόσες φορές δεν ήταν αυτές που θέλαμε να πούμε κάτι και απλά δεν το είπαμε γιατί δεν είχαμε το θάρρος ; Πόσες φορές είπαν πράγματα για εμάς που δεν ισχύουν και ποτέ δεν μπορέσαμε να “υπερασπιστούμε” τον εαυτό μας ;

Δεν είστε οι μόνοι. Συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους. Η ψυχολογία του καθενός είναι διαφορετική, οι συνθήκες που ένα άτομο μεγαλώνει, αναπτύσσει ικανότητες και δεξιότητες είναι διαφορετικές…άρα…είμαστε διαφορετικοί και καλά κάνουμε. Αυτό είναι το ωραίο. Κανείς δεν είναι ίδιος. Ακόμα και δίδυμα παιδιά που μοιάζουν σαν 2 σταγόνες νερό, διαφέρουν, στον χαρακτήρα, σε αυτά που τους αρέσουν και σε αυτά που δεν τους αρέσουν. 

ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Το να είσαι “διαφορετικός” ορίζεται από τον καθένα. Είμαι διαφορετικός γιατί περπατάω με διαφορετικό τρόπο. Είμαι διαφορετικός γιατί έχω περισσότερα ή λιγότερα μαλλιά. Είμαι διαφορετικός γιατί μου λείπει το ένα χέρι, το ένα πόδι ή το ένα μάτι. Ε ΚΑΙ ;

Σε κάποιον άλλον λείπει κάτι που έχω εγώ. Δεν έχει τα δικά μου μάτια, δεν έχει τα δικά μου φρύδια δεν έχει κάτι που έχω εγώ. Συμβαίνει σε όλους.

Όταν λοιπόν έχουμε κάποιον απέναντι μας και θέλουμε να πούμε κάτι, ας μην σκεφτούμε τι θα σκεφτεί όταν του μιλήσουμε. Αυτό που λέμε αφού το έχουμε σκεφτεί και κυρίως αφού είναι η άποψη μας, είναι πάντα σεβαστή. Σωστή, λάθος, αυτή είναι. Δεν θα την κάνει δική του υποχρεωτικά, ούτε και εμείς το ίδιο. 

Ναι, αλλά θα μου πείτε… Πάντα υπάρχει το αλλά… το ξέρω.

Μήπως να τα πω από το τηλέφωνο; Ναι, γιατί όχι. Μήπως να κάνω πρόβα τι θέλω να πω; Ναι, γιατί όχι. Αν κάτι μας βοηθά, καλό είναι να το δοκιμάζουμε. Αν δεν το δοκιμάσουμε, δεν ξέρουμε αν μας κάνει καλό ή όχι. Σας έτυχε κάποια στιγμή να μιλήσετε με κάποιον και μετά να αισθάνεστε καλύτερα; Έναν φίλο, μια φίλη, έναν άνθρωπο που σας ‘νοιώθει’;  Αυτό το νιώσατε γιατί μιλήσατε για τα συναισθήματα σας. Υπάρχουν ειδικοί λοιπόν, που στην Ελλάδα του 2023 δεν θα έπρεπε να ‘ντρεπόμαστε’, να ‘φοβόμαστε’ ή να μην θέλουμε να επισκεφτούμε για να μας βοηθήσουν. Αυτό που έχουμε δεν είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα, δεν είναι κάτι που δεν μπορεί κάποιος να το ΄ξεπεράσει’. Τι μας λες τώρα και εσύ, εγώ δεν μπορώ ! Ούτε και εγώ μπορούσα, ειδικά με μια ζωή με αναπηρία όπου όλοι οι γύρω μου ήταν αυτοί που υπερτονίζανε την αναπηρία σαν να μην είχα δική μου προσωπικότητα. Σαν να μην είχα δικά μου θέλω, επιθυμίες. Όχι δεν είμαι μόνο αναπηρία, δεν είμαστε μόνο άτομα με αναπηρία.

Το να ψάξεις κάπου να στηριχτείς δεν είναι κακό, το ίδιο θα συμβεί και σε φυσική κατάσταση, όταν δεν μπορείς π.χ. να ανέβεις τις σκάλες αν δεν πιάσεις την κουπαστή το κάνουμε κάθε μέρα. Γιατί όχι και για την ψυχική και ψυχολογική μας στήριξη ; Έχετε μιλήσει σε κάποιον ειδικό για το πόσο σας επηρεάζει η αναπηρία σας; Εγώ το έκανα. Εμένα με βοήθησε. Δεν σημαίνει ότι δεν συμβεί το ίδιο και με εσάς, αλλά δεν θα το μάθετε αν δεν δοκιμάσετε.

Επιστροφή στην αρχική σελίδα υποστήριξης