H καθημερινότητα ενός ανθρώπου με αναπηρία
Έχει ξημερώσει όμως εσύ δεν θέλεις να σηκωθείς από το κρεβάτι.
Τι σου συμβαίνει ; Τίποτα, είναι απόλυτα φυσιολογικό. Η καθημερινότητα σου είναι ένας αγώνας – άνισος τις πιο πολλές φορές – για να αντέξεις και αυτή τη μέρα. Πως μπορείς να τα καταφέρεις ;
Δεν είναι εύκολο να σηκωθείς και απλά να ξεχάσεις ότι τα προβλήματα της όποια αναπηρίας έχουν εξαφανιστεί. Είναι εκεί και πιθανότατα ίσως είναι από τις περιπτώσεις που θα είναι εκεί για όλη την υπόλοιπη ζωή σου. OK, πάει αυτό…τώρα ;
Μα καλά, έτσι απλά θα το ξεπεράσεις ; ΌΧΙ, δεν γίνεται έτσι απλά. Χρειάζεται όμως προσπάθεια. Δεν μπορείς να εγκαταλείψεις αυτή την προσπάθεια γιατί απλά ζεις. Μαζί με εσένα ζούνε πιθανόν και κάποιοι δικοί σου άνθρωποι, γυναίκα, παιδιά…αυτοί σε θέλουν δίπλα τους, κοντά τους γιατί είσαι ‘ο άνθρωπος τους’, είσαι αυτός που αγαπούν και φωνάζουν μπαμπά, μαμά ή αδελφή/αδελφό.
Πως όμως συνεχίζεις ; Για να το πούμε απλά, με το να βλέπεις την κάθε μέρα ξεχωριστά. Δεν θα λυθούν ίσως όλα τα προβλήματα έτσι, όμως σήκω και προχώρα…ζήσε. Η κάθε μέρα έχει τις δυσκολίες της, έχει όμως και αυτά που δεν είχε η χθεσινή, δεν θα έχει η αυριανή ούτε αυτή που θα έχει αυτή σε ένα μήνα ή σε ένα χρόνο.
Συνέχισε να ζεις, κάνε πράγματα που δεν έκανες χθες ή που δεν θα κάνεις αύριο…
